Dag 1 t/m 3

Hallo!

Ik heb wat tijd gevonden om mijn verhaal te typen! Ik wil ook proberen foto's te plaatsen maar ik denk niet dat dat vandaag al lukt.

Zondag 24 juli:
Na slechts 3 uur slaap ben ik om 5:15 alweer opgestaan. Ik moest de trein van 6:55 hebben. Afscheid nemen van Oscar was best moeilijk, maar ik had ook zin in mijn rondreis, dus een beetje dubbel gevoel. Mijn tas weegt uiteindelijk 17 kilo, maar het viel reuze mee om daarmee rond te lopen! In de trein heb ik geprobeerd om wakker te blijven, maar dat was moeilijk. Voor mij zaten 4 padvinders (sorry, scouts!!) die problemen hadden met hun kaartje en de hele coupe bemoeide zich ermee dus dat was wel grappig. In Montpellier zonder problemen overgestapt, in Lyon ook. Het landschap werd steeds mooier maar mijn gevecht tegen de slaap verloor ik toch steeds, beetje frustrerend. En dan word je wakker in de veronderstelling dat je een half uur geslapen hebt: heb ik mijn station niet gemist??? Euh nee, ik heb slechts 10 minuten geslapen. En zo ging dat de hele tijd. In Geneve was er zelfs paspoortcontrole! Daarna via Neuchâtel in Couvet aangekomen. Ik werd opgehaald door Pauline, een vriendin van Célia uit Bordeaux die hier ook logeert. Célia's ouders hebben een geweldig appartement! Het lijkt meer een gewoon huis, zo groot is het, 2 verdiepingen, veel houten balken en uitzicht op een veldje met koeien (inclusief bellen).
Célia kwam even later terug van haar werk (ze werkt in het ziekenhuis). Met haar tante en een stel vrienden zijn we gaan eten in een chalet boven op de berg, typisch Zwitsers. Zo'n kaasfondue restaurant, maar ik heb er rösti met een heel lekkere kaas eroverheen gegeten. En als toetje merinque met slagroom, erg lekker!!! Op de terugweg zijn we nog met zijn vieren de hond van haar tante gaan uitlaten een dorp verderop, dit omdat om bepaalde redenen ze Pauline alleen wilden laten met Robi haha ;)
Ik was nog steeds heel erg moe, dus thuis gekomen ben ik al snel gaan slapen.

Maandag 25 juli
Ik heb tot 11:00 geslapen, daarna hebben we "ontbeten". Vervolgens zijn Célia, Pauline en ik naar Motiers gegaan, dat is het dorp verderop waar haar tante ook woont. We hebben eerst het kasteel bekeken. Alleen van buiten, want het was gesloten. Vervolgens zijn we naar een waterval gegaan waar niet zoveel water vanaf kwam maar het was toch indrukwekkend! Ernaast zat een grot waar Rosseau heeft geschreven, jaja ik leer nog eens wat hier. We zijn ook nog naar boven geklommen. Onderweg zagen we overal houten beeldhouwwerken, heel mooi.
Daarna zijn we gaan zwemmen in een buitenbad, wel koud! Het was bewolkt. We hadden het zwembad voor ons alleen en het zwembad heeft nog een mooi uitzicht ook, dus dat was leuk! Ik heb voor het eerst met flippers gezwommen, dat was leuk en ik voelde me net een vis :D
Hierna hebben we gegeten, er kwam nog een vriendin van Célia eten. 's Avonds moest Célia werken (nachtdienst) en ze had een heel plan voor Pauline en mij voor de volgende dag. Na overleg (en dat allemaal in het Frans he, dit is het Franse deel van Zwitserland!!) hebben wij besloten van dit plan af te wijken, op internet hebben we info gezocht en een leuke dag gepland. Ik was alweer moe (de hele dag Frans praten is vermoeiend ;) ) dus ik ben vroeg gaan slapen. Volgens Pauline heb ik gepraat in mijn slaap en helaas in het Engels en helaas verstond ze het nog ook!! Iets over dat we te laat waren en de wekker niet was afgegaan. Pff waar ik me al niet druk om maak 's nachts ;)

Dinsdag 26 juli
Dinsdag vroeg opgestaan, we zouden de trein nemen. Maar Robi belde dat hij ons wel wilde brengen, en toen moest ik ineens in 20 minuten klaar staan en dat was even haasten. Hij heeft ons naar La Chaux-de-Fonds gebracht. Vandaar hebben we de trein genomen naar Le Locle, en na een half uur lopen kwamen we aan in Le Col-de-Roches waar we een grot bezocht hebben met ondergrondse watermolens. Het was mooi, alleen heb ik lang niet alles begrepen. Ik heb de rondleiding in het Duits gedaan maar dat Zwitsers Duits is bijna moeilijker te volgen dan Frans!
Daarna besloten we te gaan lopen naar Les Brenets, anderhalf uur (op en neer) lopen. Dwars door het bos, we zagen nog herten. We dachten helemaal alleen in een verlaten bos te zijn tot we ineens tjoeeeetjooeeee hoorden en we vlak bij een spoorlijntje bleken te lopen!
Na anderhalf uur kwamen we aan in Les Brenets. Daar wilden we even vragen of er bussen gaan naar de volgende plaats. De mensen hier zijn soms echt TE behulpzaam. We vroegen het in het postkantoor, nou die veranderde spontaan in een toeristenbureau!! We vroegen ook hoe we bij de waterval konden komen, die man werd helemaal enthousiast en we dachten even dat hij het postkantoor ging sluiten en met ons mee zou gaan! En ondertussen stonden er ook nog mensen in de rij die gewoon postzegels wilden kopen...
De waterval was een uur lopen, voor ons iets meer omdat we een ommetje maakten via een uitzichtpunt. Erg mooi!! Bij de waterval aangekomen merkten we wel dat het erg toeristisch was. We waren eerst bang dat er ook hier geen water zou zijn, maar we moesten eerst een stukje doorlopen. Een bruggetje over en toen waren we ineens in Frankrijk. Dit merk je meteen... Hoe? Nou de prijzen zijn in euro maar het meest duidelijke: er hangen geen Zwitserse vlaggen aan alle gebouwen!! In Zwitserland hangen ze werkelijk overal.
De waterval was mooi, en we besloten nog een stuk door te lopen langs het meer. Het meer was groen en we liepen een mooi pad, soms onder overhangende rotsen. Na een tijde zijn we omgekeerd want het werd al laat. We hadden nog een spannend moment toen er plotseling 2 behoorlijke stenen van de berg vielen, niet ver van Pauline vandaan!! Gevaarlijk, die moet je echt niet op je hoofd krijgen... we zijn maar snel doorgelopen.
We moesten snel lopen want we hadden met Célia afgesproken in het dorp en we hadden een uur voor waar we op de heenweg 2 uur over gedaan hadden!! We waren zelfs maar 10 minuten te laat, maar Célia was 20 minuten te laat dus dat kwam allemaal mooi uit.
Met de auto zijn we naar haar tante gereden. Hier hebben Pauline en ik 2 fietsen geleend, en we zijn terug gefietst naar Couvet. Morgen gaan we op die fiets de berg op!! Pff ik heb al ruzie met versnellingen als er geen helling is (daarom blijf ik er meestal maar vanaf) dus dat wordt nog wat... Boven gaan we wandelen, moet een heel mooi gebied zijn. Ik hoop dat ik niet teveel spierpijn heb morgen, want na bijna 6 uur lopen vandaag voel ik mijn benen echt wel!
Ik geloof het direct, want alles is hier mooi en schoon, soms echt sprookjesachtig met alle chalets en bloemen overal.
Goed dat was het, Célia is weer aan het werk vannacht. Haar ouders en zus komen vanavond ook thuis, die waren op vakantie.

Ik hoop dat ik later de foto's er ook bij kan zetten! Tot de volgende keer!